Op zondag 6 oktober vierden we het einde van de vredesweek én het feest

van de pastorale eenheid St.-Franciscus Oostkamp.

Kinderen van de verschillende scholen hadden hiertoe
duizend origami kraanvogels gevouwen!

Elke kraanvogel is een symbool voor geluk en vrede.

Zo werd de kerk prachtig aangekleed en met de kunstige handen van André Degraer tot een

zwerm van vredesvogels herschapen.

Achter elke vogel zit nemalijk een kind met het verlangen naar vrede en geluk, naar een

warmmenselijke omgeving om een bewoonbare aarde.

Met Sint-Franciscus hebben we iemand die ons vandaag op een geweldige manier inspireert.

Hij sprak tot de vogeltjes ... en ze luisterden.

Ze zongen in het bos hun lied van vreugde voor de schepper.

We weten wel dat dit een vrome legende is, maar het is een heel sterk beeld

van wie Sint-Franciscus was, die zich helemaal één voelde met de schepping, die in elk wezen

de ziel ervaarde van het leven en de adem voelde van God en Zijn liefde in elk mens en in elk

levend wezen.

In zijn homilie noemde priester Luc drie dingen op die hij van Sint-Franciscus wil onthouden:

- in Franciscus leefde een visioen van vrede

- Franciscus leert ons met andere ogen te kijken naar de aarde

- de eenvoud van Franciscus: er zit een grote kracht in het kleine.

Na de viering en met een glaasje en een knabbeltje volgde een aangename

'verbroedering' onder de leden

van onze pastorale eenheid.

Bij het verlaten van de kerkin  de plensregen dacht ik sterk

aan het Hooglied van Sint-Franciscus

waarin hij de Heer prijst voor wind en water...

'Wij groeten je snelle wind.

Soms waai je zacht, soms verschrikkelijk wild.

Je laat de natuur bewegen,

en je verandert steeds haar beeld.

We zijn blij met je, zusje water,

de bron waaruit je stroomt,

maakt de natuur weer fris.

Door onweer, sneeuw en regen,

maak je de grond vochtig en vruchtbaar'.